بررسی راهکارهای پیشگیری اولیه و پیشگیری از بازگشت اعتیاد، از دیدگاه بیمارمراجعه کننده به مراکز درمان سوءمصرف مواد مخدر شهر اهواز

مقدمه: اعتیاد به عنوان یکی از جدی ترین معضلات اجتماعی در ایران بوده و زمینه ساز بسیاری از آسیب‎ها و انحرافات اجتماعی، می‎باشد که نیازمند پیشگیری‎های اولیه و ثانویه است. لذا پژوهش حاضر با هدف بررسی رویکرد‎های پیشگیری اولیه و پیشگیری از عود مجدد اعتیاد از دیدگاه بیمار مراجعه کننده به مراکز درمان و سوءمصرف و کاهش آسیب مواد مخدر شهر اهواز در سال 92-1391 انجام شده است. مواد و روش‎ها: در این پژوهش توصیفی مقطعی، 200 نفر از مراجعین به 8 مرکز سوء مصرف و کاهش آسیب مواد مخدر در یک دوره 6 ماهه و به روش نمونه گیری تصادفی- خوشه‎ای انتخاب شدند. داده‎ها با استفاده از یک پرسشنامه محقق ساخته در 3 بخش (اطلاعات دموگرافیک، رویکردهای پیشگیری اولیه و پیشگیری از عود مجدد اعتیاد) و مصاحبه سازمان یافته جمعآوری با استفاده از نرم افزارspss19 تجزیه و تحلیل شدند. یافته‎ها: میانگین سنی شرکت کنندگان در مطالعه حاضر9/40 ± 32/19 سال، میانگین سنی شروع مصرف مواد 7/37 ± 20/7 و میانگین طول مدت بیماری اعتیاد در این گروه 8/30 ± 10/84 سال بود. در حیطه رویکردهای پیشگیری اولیه از اعتیاد به ترتیب رویکردهای خانوادگی، آموزشی، اجتماعی و اقتصادی و در حیطه رویکردهای پیشگیری از عود مجدد اعتیاد، رویکردهای آموزشی، خانوادگی و اجتماعی- اقتصادی به عنوان مهمترین رویکردها از نظر معتادان به مواد مخدر بودند. نتیجه‎گیری: با توجه به نتایج فوق، در تمامی برنامه‎های پیشگیری اولیه و پیشگیری از عود مجدد اعتیاد، علاوه بر توجه به رویکرد‎های فردی بایستی رویکردهای خانوادگی، آموزشی، اجتماعی و اقتصادی نیز به ترتیب اهمیت در گروه هدف مورد تأکید قرار گرفته، تا حداکثر اثربخشی محقق گردد.